موزه تاریخ، یا به عبارتی دیگر، تماشاگه تاریخ، موزه‌ای بسیار زیباست که در محله‌ی ونک واقع شده و از جاهای دیدنی تهران به شمار می رود. این موزه در خیابان ولیعصر، بالاتر از بلوار میرداماد و نبش خیابان «قبادیان غربی» قرار دارد. در این موزه، آثار تاریخی دوره‌های مختلف، از دوره‌ی هخامنشی تا دوره‌ی معاصر، نگهداری می‌شوند.
در گذشته، خانه‌ای تاریخی مجاور خیابان قبادیانِ تهران قرار داشت. دیرینگی ساختِ این خانه‌ی سه‌طبقه، به دوره پهلویِ دوم مربوط می‌شد. پس از انقلاب سال ۵۷، بنیاد مستضعفان از این بنای تاریخی به‌عنوان محلی برای به نمایش گذاشتن گنجینه‌ی تاریخ معاصر ایران استفاده می‌کرد. بدین ترتیب، این بنا عنوان «موزه تاریخ» یا «تماشاگه تاریخ» را به خود گرفت.
پس از گذشت چند سال و در سال ۱۳۸۳ خورشیدی، این موزه به‌طور ناگهانی بسته شد. سپس، بنیاد مستضعفان به‌دلیل ناکافی بودن فضا، تمامی آثار موجود در آن را به ساختمانی به نام «دفینه» در بلوار میرداماد انتقال داد.
مطابق با گزارش‌ها، بنیاد مستضعفان دو دلیل برای بستن موزه‌ی مزبور ارائه کرده است:
شاید تعلق گرفتن موزه تماشاگه تاریخ به بنیاد مستضعفان به‌جای میراث فرهنگی، برای شما نیز سؤال برانگیز باشد. در این مورد، پژوهشگر و دبیر کمیته‌ی پیگیری حفاظت از خانه‌های تاریخی، سجاد عسگری، این‌گونه توضیح داده است:
«اوایل پیروزی انقلاب اسلامی که برخی از خانه‌ها مصادره شدند، این خانه با همه‌ی اموال آن در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت. بنیاد هم گنجینه‌ی تاریخی این خانه‌ها شامل ساعت‌های قدیمی، اسناد تاریخی، ظروف ارزشمند و… را در موزه‌های مختلف به نمایش گذاشت.»
این موزه‌ی سه‌طبقه متشکل از چندین بنای مختلف است که هرکدام از آن‌ها کاربری ویژه‌ای دارند که عبارتند از:
تمامی قسمت‌های نامبرده، در طبقات مختلف قرار گرفته‌اند که تقسیم‌بندی آن‌ها به شرح زیر است:
تماشاخانه در این طبقه قرار دارد که انواع آثار تاریخی در آن به نمایش درآمده‌اند؛ برخی از آن‌ها عبارتند از تابلوهای رنگِ روغنِ متعلق به سده بیستم میلادی، ظروف سفالی، جام و ظروف فولادی سده‌های نوزدهم و بیستم میلادی. تمامی این ظروف در کشورهای انگلستان، روسیه و ایران ساخته شده‌اند.
همچنین، در طبقه‌ی همکف این ظروف مشاهده می‌شوند:
به‌علاوه، تماشاخانه‌ی موزه تاریخ، در طبقه‌ی همکفِ خود، قسمت‌های دیگری نیز دارد که در آن‌ها اشیای زیر نگهداری می‌شوند:
در طبقه‌ی اول موزه تاریخ، «سالن‌های موزه» و «بخش اداری» قرار گرفته‌اند.
نگارخانه در طبقه‌ی دوم قرار دارد که محل نمایش ادواریِ آثار مختلف هنرمندان است.
همچنین، این موزه از یک فضای باز برخوردار است که در آن، غرفه‌های فروش صنایع دستی، سفره‌خانه‌ی سنتی و یک مرکز خرید، تعبیه شده‌اند. علاقه‌مندان به صنایع دستی می‌توانند از این غرفه‌ها خرید کنند.
این موزه تنها موزه‌ی موجود در محله‌ی ونکِ تهران نیست و به‌جز آن، موزه‌های دیگری نیز در این محله مشاهده می‌شوند که عبارتند از:
این موزه از جمله موزه‌های هنری و مجموعه‌های هنر مدرن و معاصر ایران محسوب می‌شود.
هدف از تأسیس این موزه، بازسازی و معرفی دستاوردهای علمی ایران قبل از اسلام و ایران پس از اسلام است. در این موزه، اصول و تئوری‌های دانش و فناوری‌هایِ روز دنیا نیز به نمایش گذاشته می‌شود.
در این موزه، آثاری از سراسر دنیا متعلق به هزاره‌ی چهارم پیش از میلاد تا قرن بیستم، در معرض نمایش قرار دارند.
موزه تاریخ، یا همان تماشاگه تاریخ، به دوره پهلوی دوم تعلق دارد و از جمله موزه‌های زیبای تهران است. امیدواریم که بزودی درِ این موزه به روی علاقه‌مندانِ تاریخِ ایران گشوده شود. دستی بر ایران پیشنهاد می‌کند در راستای اعتلای فرهنگ گردشگری، هنگام بازدید از موزه به منشور گردشگری مسئولانه نیز توجه داشته باشید.
ℹ️اگر پاسخ پرسش خود را در این فهرست نیافتید، آن را در بخش دیدگاه‌های همین پست مطرح کنید تا در اسرع وقت پاسخ دهیم.
🏛️این موزه یک مجموعهٔ فرهنگی–تاریخی است که ابزار، اسناد و وسایل مربوط به تاریخ معاصر ایران را در معرض نمایش قرار می‌دهد.
📅این موزه در سال ۱۳۷۹ خورشیدی به روی عموم گشوده شد.
🏢این موزه توسط بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و با حمایت مؤسسهٔ فرهنگی–تاریخی تأسیس شد.
🗂️بخش‌هایی مانند سکه‌ها و اسکناس‌ها، اسناد تاریخی، اشیای دوران قاجار و پهلوی، تمبرها و ابزار زندگی روزمره در ایران معاصر از مهم‌ترین قسمت‌های موزه هستند.
🧭برخلاف بسیاری از موزه‌های باستان‌شناسی یا هنری، تمرکز این موزه بر زندگی اجتماعی، اقتصادی و اداری ایرانِ معاصر است.
📚بله، موزه دارای آرشیو اسناد و تصاویر تاریخی است که برای پژوهشگران قابل استفاده است.
⏱️به‌طور متوسط حدود ۱ تا ۲ ساعت زمان لازم است تا همهٔ بخش‌ها دیده شوند.
🧒بله؛ به‌دلیل نمایش اشیای ملموس مانند اسکناس، تمبر و وسایل روزمره، برای دانش‌آموزان و علاقه‌مندان جوان نیز جذاب است.
🚇نزدیک‌ترین ایستگاه مترو، ایستگاه شریعتی (خط ۱) است و با تاکسی یا چند دقیقه پیاده‌روی می‌توان به بلوار میرداماد و موزه رسید.
برای آشنایی با تاریخچه بازارهای ایران بهتر است بدانیم که آن‌ها بناهای بسیار قدیمی هستند که نخستین بار به صورت یک سری مغازه در دو سوی جویبارها یا رودخانه های داخل شهرها شکل گرفتند. بعدها، این مسیرها مسقف شدند و به شکل های حاضری مبدل شدند که امروزه در برخی از نقطه های جهان آن‌ها را می بینیم.
کاوشهای باستان‌شناسی در محوطه Saint-Romain-en-Gal نزدیک شهر لیون فرانسه، پرده از آرامگاهی دایرهای برداشت که بیش از ۲ هزار سال پیش ساخته شده و به وضوح الهامگرفته از مقبرهی باشکوه امپراتور آگوستوس در رم است. این کشف تازه، نوری نو بر شکوه و نفوذ اشراف روم باستان در سرزمین گَل میاندازد.
روستای یوش یکی از روستاهای بخش بلده شهرستان نور و از جاذبه های گردشگری استان مازندران است که مسیر منتهی به آن، جاده پل زنگوله به بلده، مسیری کوهستانی است با درهها، تپهها، درختان و خانه‌های شیروانی زیبا. خود روستا نیز با وجود ده چشمه و باغهای میوهی حاوی گردو، فندق، گیلاس و زردآلو، در مرکز توجه گردشگران قرار دارد. این میوهها بههمراه انواع محصولات لبنی، عسل و قرهقوروت، توشهی راه گردشگران است و سوغات آنجا محسوب می‌شود.
ایران کشوری است که هر گوشهاش داستانی از تاریخ، فرهنگ و طبیعتی شگفتانگیز را روایت می‌کند؛ جایی که گردشگران خارجی نه تنها به دیدن آثار باستانی میآیند بلکه میخواهند از نزدیک با فرهنگ و آداب محلی آشنا شوند.
Δ