بازیگر توانمند سینما و تلویزیون، اصفهان را شهری فراتر از معماری و هنر توصیف میکند و میگوید: زندگی در اصفهان با مردم مهربانش و هنر ریشهدارش، چیزی نیست که بتوان از آن جدا شد.
سارا بهرامی، بازیگر سینمای ایران که اصالتاً اصفهانی است، در گفتوگوی ویژه نوروزی خود با میراثآریا گفت: اصفهان برای من فقط یک زادگاه نیست؛ یک جریان زنده از زیبایی و میراث است که روح انسان را غنی میکند. وقتی در خیابانهای اصفهان قدم میگذارید، تاریخ، فرهنگ و طبیعت را با هم نفس میکشید.
بهرامی با اشاره به حالوهوای فوقالعاده نوروز در اصفهان میگوید: نوروز در اصفهان، یعنی بیداری طبیعت در کنار آوای دلنشین زایندهرود. یعنی قدم زدن در میدان نقشجهان که با سفرههای هفتسین مردمانش رنگین شده و فضای بیدارکننده سیوسه پل در شبهای بهاری. هر گوشه این شهر، دعوتی است برای ساختن خاطرات ناب.
او ادامه داد: اصفهان برای گردشگران فقط مقصدی تاریخی نیست؛ پیوندی است میان اصالت ایرانی و حالوهوای زنده ایرانیان. از کوچههای پر از خانههای قدیمی گرفته تا بازارهای سنتی که هرکدام شاهکاری از صنایعدستی را به نمایش میگذارند، اصفهان چهرهای ماندگار از تمدن ایرانی است.
این هنرمند برجسته به اهمیت زایندهرود اشاره کرد و گفت: زایندهرود نماد زندگی در اصفهان است. هر بار که جاریاش میبینم، جانی تازه در این شهر دمیده میشود. نوروز امسال شاهد جریان دوباره این رودخانه بودیم، زیرا زایندهرود فقط آب نیست، بلکه فرهنگ و امید مردمان اصفهان است.
سارا بهرامی درباره محلههای قدیمی شهرش گفت: هر کوچه پسکوچه در اصفهان، دنیایی از قصهها را در خود پنهان کرده است. از جلفای تاریخی با کلیساهای بینظیرش تا چاهحاجی و چهارباغ که تاریخ معماری ایران را منعکس میکند. اصفهان شهری است که با هر قدمتان، داستانی تازه برایتان تعریف میکند.
او با اشاره به غذاها و سوغاتیهای بیهمتای این شهر گفت: نمیشود از اصفهان حرف زد و از طعم ماندگار گز و بریونی سخن نگفت. هر مسافری که به اینجا میآید، باید این لذتهای ناب را تجربه کند. بازارهای سنتی مثل میدان قیام و چهارباغ، گنجینهای از طعم و رنگ و صنایعدستی اصفهان هستند.
سارا بهرامی در پایان تأکید کرد: از همه ایرانیان دعوت میکنم نوروز امسال به اصفهان سفر کنند. بیایید زیبایی نصف جهان را، از زایندهرود تا نقشجهان، از طعم گز تا صدای زندگی در بازارهای سنتی، از نزدیک ببینید. اصفهان همیشه آغوش باز و لبخندی گرم برای پذیراییتان دارد.
انتهای پیام/
مدیر کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی از چاپ ویرایش جدید کتاب فرنشستگان این اداره کل خبر داد.
«مسعود سپهری نیا» خبرنگار خبرگزاری میراث آریا در گزارشی از شهر تبریز به سراغ آیین خاص عزاداری «شاخسی واخسی» رفت. شاخسِی واخسِی (مخفف: شاه حسین، وای حسین) یا مراسم شاهحسینگویان، از آیینهای عزاداری در ماه محرم در میان ترکزبانان است. این مراسم در نواحی از آذربایجان و اردبیل، تبریز و سایر مناطق ترکزبان شمالغرب ایران برگزار میگردد. در این مراسم گروهی چوب به دست (یا بدون چوب با ضربه پا)، با حرکاتی هماهنگ (بالا و پایین آوردن چوبها)، عبارت شاخسی واخسی که تداعیکننده عبارت شاهحسین وایحسین است را تکرار میکنند. از این آیین بهعنوان یکی از هویتهای تاریخی تبریز یاد کردهاند که قدمتش به دوران صفویان برمیگردد. به گفته برخی، این حرکت اولین بار توسط دسته نظامی قزلباشها در زمان شاه اسماعیل صفوی انجام گرفت.
محله تاریخی چهلاختران در شهر مقدس قم، فراتر از کوچهها و خانههای قدیمیاش، حامل یک شناسنامه زنده از آیینهای دینی شیعه است؛ آیینی که در قالب هیأتی مردمی؛ اما ریشهدار، با عنوان «هیأت چهلاختران» هر سال در محرم، به ویژه روز عاشورا، قله شکوه و معنای خود را آشکار میسازد. این هیأت که با شماره ۱۵۰۰ در فهرست ملی میراثفرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده، نه تنها یکی از قدیمیترین دستههای عزاداری قم؛ بلکه نمادی از پیوند دین، هویت و حافظه جمعی مردم این منطقه است.
شب پنجم محرم مردم تبریز در هیئت عزادارن پابوسان حضرت علی اکبر(ع) محله طالقانی تبریز شرکت کرده و برای سید و سالار شهیدان عزاداری کردند.
Δ