کشف سازه تدفینی باستانی در کاوش‌های اخیر در پرو

باستان‌شناسان وزارت فرهنگ پرو در کاوش‌های اخیر شهر محصور کوئلاپ واقع در منطقه آمازوناس، سازه تدفینی به شکل چولپا همراه با مجموعه‌ای از عرضه‌های آیینی را کشف کردند که رویکرد جدیدی به آیین‌های تدفین فرهنگ چاچاپویا ارائه می‌دهد.

به‌گزارش میراث آریا، در جریان کاوش‌های به‌عمل‌آمده در ناحیه شمالی مجموعه باستانی کوئلاپ، باستان‌شناسان وزارت فرهنگ پرو موفق به کشف سازه تدفینی از نوع چولپا و مجموعه‌ای از مراسم آیینی شدند که اطلاعات ارزشمندی درباره آیین‌های تدفین و ساختار اجتماعی فرهنگ چاچاپویا ارائه می‌کند.

کوئلاپ، یک شهر محصور در دیوارهای دفاعی است که در ارتفاع حدود ۳هزار متری در رشته‌کوه‌های منطقه آمازوناس پرو و بر فراز دره اوتکوبامبا قرار دارد. این مجموعه در سده ششم میلادی توسط فرهنگ چاچاپویا ساخته شده و شکلی نامنظم شبیه به یک ذوزنقه دارد. شهر کوئلاپ در اوج شکوفایی خود میزبان حدود ۳هزار نفر بوده و پس از تسخیر منطقه توسط اسپانیایی‌ها در حوالی سال ۱۵۷۰ میلادی متروک شده است.

کاوش‌های اخیر که تحت برنامه تحقیقاتی باستان‌شناسی کوئلاپ (PRIAK) انجام شده است، ۱۶ ناحیه مختلف به مساحت بیش از ۲۴ هزار متر مربع را در این شهر مورد مطالعه قرار داده‌اند. در میان مهم‌ترین یافته‌ها، یک ساختمان تدفینی از نوع چولپا شناسایی شد که درون آن بقایای یک جسد به همراه چندین شیء آیینی دفن شده بود.

کشف سازه تدفینی باستانی در کاوش‌های اخیر در پرو

از جمله اشیای همراه جسد می‌توان به یک تبر سنگی استادانه تراش‌خورده، یک پلاک سنگی حکاکی‌شده با نقش‌های هندسی، قطعاتی از ابزار سنگی و اشیای فلزی مرتبط با آیین‌های کفن و دفن اشاره کرد. این یافته‌ها نمایانگر پیچیدگی مهارت‌های فنی و باورهای آیینی چاچاپویا در حوزه مرگ و تدفین است.

تحلیل عرضه‌های آیینی و نوع معماری این سازه تدفینی، سرنخ‌های مهمی در خصوص مناسک تدفین، ساختارهای خانوادگی و سلسله‌مراتب اجتماعی جامعه چاچاپویا در دوره‌های پایانی حیات کوئلاپ ارائه می‌دهد. علاوه بر این، وجود ابزار و اشیای فلزی حکایت از ارتباطات تجاری و فرهنگی این منطقه با جوامع همسایه دارد.

این کشفیات نه‌تنها افق تازه‌ای در مطالعه فرهنگ چاچاپویا می‌گشاید، بلکه بر ضرورت حفاظت و ادامه کاوش‌های علمی در کوئلاپ، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین میراث‌های پیشااسپانیایی پرو، تاکید می‌کند. ادامه حمایت و تخصیص بودجه به پروژه‌های باستان‌شناسی و حفاظت از این مجموعه می‌تواند ما را در درک بهتر تاریخ و تمدن‌های کهن آمریکای جنوب یاری رساند.

انتهای پیام/