جشن مهرگان بهعنوان بیستوپنجمین عنصر میراثفرهنگی ناملموس ایران، چهارشنبه ۱۴ آذرماه در کمیته بینالدولی میراثفرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد.
بهگزارش میراثآریا، جشن مهرگان بهعنوان بیستوپنجمین عنصر میراثفرهنگی ناملموس ایران در کمیته بینالدولی میراثفرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد.
جشن مهرگان یکی از جشنهای باستانی ایرانی است که به مناسبت مهر و دوستی برگزار میشود.
این جشن در فصل پاییز، بهویژه از اوایل مهرماه تا اوایل آبانماه (اعتدال پاییزی) به صورت سالانه برگزار میشود. مهرگان نماد دوستی، محبت و اتحاد است و معمولاً با برگزاری مراسم خاصی همراه است.
در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر دیدار میکنند، غذاهای ویژهای میپزند و به تبادل هدایا میپردازند. همچنین در برخی مناطق، مراسمی مانند موسیقی نیز در این جشن برگزار میشود. در ادبیات فارسی نیز اشارههای زیادی به مهرگان وجود دارد که نشاندهنده اهمیت این جشن در فرهنگ و تاریخ ایران است. ایرانیان مهرگان را بهعنوان یک جشن فرهنگی گرامی میدارند و آن را با برگزاری مراسم خاصی جشن میگیرند.
آداب و رسومی که در طول این مراسم انجام میشود، بر اساس اعتقادات اجراکنندگان آن منطقه خاص است.
هم مسلمانان و هم زرتشتیان در آیین برپایی سفره جشن مشترکند. هر دو جوامع غذاهای مختلفی را مانند آجیل، شیرینی و نوشیدنیهای خاص تهیه و سرو میکنند. موسیقی مینوازند و آواز میخوانند. هم مردان و هم زنان در انجام این مراسم نقش دارند.
شرایط آب و هوایی تعیینکننده خوراکیهای سفره مهرگان از جمله انار، هندوانه، گلابی، لیموترش، انگور، خواربار، سیب، برنج و گندم است.
شرکتکنندگان شامل مرد و زن، پیر و جوان و همچنین کودکان هستند. علاوه بر این، جشنها با مسابقات ورزشی محلی (کشتی) و نمایش همراه است. مکان برگزاری جشنها متفاوت است.
انتهای پیام/
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، در دیدار با گائو ژینگ، معاون وزیر فرهنگ چین، با تأکید بر اشتراکات تمدنی ایران و چین، گفت: در قرن فرهنگ، ملل صاحب تمدن نقشآفریناند و ایران و چین میتوانند ستونهای اصلی نظم فرهنگی آسیامحور آینده باشند.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، با هدف حضور در اجلاس وزرای گردشگری و فرهنگ سازمان همکاری شانگهای، وارد شهر چینگدائو در جمهوری خلق چین شد؛ حضوری که نماد کنشگری فعال جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی تمدنی و فرهنگی در شرق آسیاست.
دریاچه ارواح نوشهر همانند اسمش منظرهای ترسناک و در عینحال تماشایی دارد؛ منظرهای از درختان پوسیدهی مَمرَز و توسکا که سر از آب بیرون آوردهاند و درختان سربهفلک کشیدهای که در فضای مهآلود اطراف دریاچه واقع شدهاند. اهالی اطراف این دریاچه به دلیل فراوانی درختان ممرز آن، نامش را دریاچه ممرز گذاشتهاند. عمر این دریاچه حدود 2.5 میلیون سال است و پوسیدگی درختان اطراف و داخل آن امری طبیعی است.
در جریان کاوشهای باستانشناسی در گورستان باستانی «سان جولیانو» در ایتالیا، یک مقبره دستنخورده از تمدن اتروری کشف شد؛ کشفی نادر و ارزشمند که نوری تازه بر آیینهای تدفینی و ساختار اجتماعی این تمدن ۲۶۰۰ ساله میتاباند. این مقبره، با اشیای کامل و ساختار سالم، یکی از مهمترین یافتههای باستانشناسی سالهای اخیر در اروپا بهشمار میرود.
Δ