نمایشگاه خوشنویسی «صریر بازگشت» با محوریت بازگشت به شیوه فاخر نستعلیق صفوی، از پنجم اردیبهشت ۱۴۰۴ در موزه خط و کتابت میرعماد واقع در مجموعه فرهنگی‌تاریخی سعدآباد برگزار شد.
به گزارش میراث آریا، نمایشگاه خوشنویسی «صریر بازگشت» با تمرکز بر احیای زیبایی‌ها و ویژگی‌های مکتب نستعلیق دوره صفوی، روز جمعه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، در محل موزه خط و کتابت میرعماد، مجموعه فرهنگی‌تاریخی سعدآباد گشایش یافت.
این نمایشگاه که به همت امیرعباس نصیری یزدی گردآوری شده، کوششی است برای بازخوانی روح و لطافت خط نستعلیق صفوی؛ شیوه‌ای که در سده دهم هجری به اوج بالندگی رسید و با نام بزرگانی همچون میرعماد گره خورده است. میرعماد، از مفاخر مسلم هنر خوشنویسی ایران، با ترکیبی استادانه از ظرافت و وقار، توانست خط نستعلیق را به درجه‌ای از کمال برساند که هنوز پس از گذشت قرن‌ها، معیار زیبایی در خوشنویسی ایرانی شمرده می‌شود.
دوره صفوی، عصر طلایی هنر و فرهنگ ایران، به ویژه در زمینه خوشنویسی، شاهد شکل‌گیری مکتب‌هایی بود که هر یک ویژگی‌های منحصر به فردی داشتند. مکتب صفوی با تاکید بر تناسبات دقیق حروف، ترکیب‌بندی‌های چشم‌نواز، و روحانیتی خاص در خط نستعلیق، شناخته می‌شود؛ آثاری که به نوعی بازتاب دهنده شکوه و معنویت این دوره بودند.
در نمایشگاه «صریر بازگشت»، آثاری از هنرمندان برجسته‌ای همچون آیدین آغداشلو، احسان احمدی، سعید توسلی، پیام قاسمی افشار، احمدرضا میرکریمی، عباس اخوین و گروهی دیگر از خوشنویسان معاصر، در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است. این هنرمندان با وفاداری به اصول کلاسیک و در عین حال، نگاه نوگرایانه، تلاش کرده‌اند تا روح مکتب صفوی را در قالبی معاصر بازآفرینی کنند.
هدف این نمایشگاه، نه فقط پاسداشت میراث گذشتگان، بلکه دمیدن روحی تازه در پیکره خط نستعلیق با الهام از ریشه‌های اصیل آن است؛ تلاشی که می‌تواند پیوندی عمیق‌تر میان نسل امروز و میراث درخشان خوشنویسی ایران برقرار کند.
نمایشگاه «صریر بازگشت» تا ۱۵ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ برای بازدید عموم علاقه‌مندان به هنر خوشنویسی در محل موزه خط و کتابت میرعماد، واقع در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد دایر خواهد بود.
انتهای پیام/
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی از چاپ ویرایش جدید کتاب فرنشستگان این اداره کل خبر داد.
«مسعود سپهری نیا» خبرنگار خبرگزاری میراث آریا در گزارشی از شهر تبریز به سراغ آیین خاص عزاداری «شاخسی واخسی» رفت. شاخسِی واخسِی (مخفف: شاه حسین، وای حسین) یا مراسم شاه‌حسین‌گویان، از آیین‌های عزاداری در ماه محرم در میان ترک‌زبانان است. این مراسم در نواحی از آذربایجان و اردبیل، تبریز و سایر مناطق ترک‌زبان شمال‌غرب ایران برگزار می‌گردد. در این مراسم گروهی چوب به دست (یا بدون چوب با ضربه پا)، با حرکاتی هماهنگ (بالا و پایین آوردن چوب‌ها)، عبارت شاخسی واخسی که تداعی‌کننده عبارت شاه‌حسین وای‌حسین است را تکرار می‌کنند. از این آیین به‌عنوان یکی از هویت‌های تاریخی تبریز یاد کرده‌اند که قدمتش به دوران صفویان برمی‌گردد. به گفته برخی، این حرکت اولین بار توسط دسته نظامی قزلباش‌ها در زمان شاه اسماعیل صفوی انجام گرفت.
محله تاریخی چهل‌اختران در شهر مقدس قم، فراتر از کوچه‌ها و خانه‌های قدیمی‌اش، حامل یک شناسنامه زنده از آیین‌های دینی شیعه است؛ آیینی که در قالب هیأتی مردمی؛ اما ریشه‌دار، با عنوان «هیأت چهل‌اختران» هر سال در محرم، به ویژه روز عاشورا، قله شکوه و معنای خود را آشکار می‌سازد. این هیأت که با شماره ۱۵۰۰ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده، نه تنها یکی از قدیمی‌ترین دسته‌های عزاداری قم؛ بلکه نمادی از پیوند دین، هویت و حافظه جمعی مردم این منطقه است.
شب پنجم محرم مردم تبریز در هیئت عزادارن پابوسان حضرت علی اکبر(ع) محله طالقانی تبریز شرکت کرده و برای سید و سالار شهیدان عزاداری کردند.
Δ