یک مجسمه رومی توسط گروهی از کارگران ساختمان که در بلغارستان مشغول کار بودند، کشف شد.
به گزارش میراث آریا، یک مجسمه مرمری بسیار سالم که یک مقام رومی را به تصویر می‌کشد توسط کارگران ساختمانی در وارنا، شهری ساحلی واقع در بلغارستان، کشف شده است.
این مجسمه که در اندازه یک انسان واقعی است، به اواخر قرن دوم یا اوایل قرن سوم میلادی تعلق دارد و در خارج از دیوارهای قلعه، جایی که قبلاً شهر باستانی اودسوس (Odessos) بود، پیدا شده است.
یک پیمانکار ساخت و ساز پس از کشف این مجسمه به مسئولان موزه تاریخ منطقه‌ای وارنا اطلاع داد.
این مجسمه سنگ مرمر سفید، مردی میانسال را با ریش کوتاه و لباس رومی همراه با طوماری در دست خود به تصویر کشیده است. مجسمه به طور قابل توجهی سالم باقی مانده است و فقط تاحدی به صورت آن آسیب وارد شده و دست آن هم گم شده است. بر اساس نوشته یونانی که روی پایه مجسمه حکاکی شده است می‌توان دریافت که این مجسمه مردی به نام Gaius Marios Hermogenes را به تصویر کشیده است.
با توجه به پوشش این مرد می‌توان دریافت که شهروندی با جایگاه بالای اجتماعی یا به عبارتی دیگر از نخبگان شهر بوده است. یکی از باستان‌شناسان این فرضیه را مطرح کرده است که شاید دشمنان او این مجسمه را از محل جدا کردند و آن را به بیرون از دیوارهای شهر انداخته‌اند.
با این کشف، فصل جذاب دیگری به روایت تاریخی غنی وارنا اضافه شده است. این شهر که در ابتدا به عنوان یک مستعمره یونانی در سال ۵۷۰ قبل از میلاد تأسیس شد، به یک بندر بزرگ رومی در استان موئسیا تبدیل شد و در قرن دوم و سوم پس از میلاد رونق گرفت.
انتهای پیام/
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بین‌الملل وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، در دیدار با گائو ژینگ، معاون وزیر فرهنگ چین، با تأکید بر اشتراکات تمدنی ایران و چین، گفت: در قرن فرهنگ، ملل صاحب تمدن نقش‌آفرین‌اند و ایران و چین می‌توانند ستون‌های اصلی نظم فرهنگی آسیامحور آینده باشند.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بین‌الملل وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، با هدف حضور در اجلاس وزرای گردشگری و فرهنگ سازمان همکاری شانگهای، وارد شهر چینگدائو در جمهوری خلق چین شد؛ حضوری که نماد کنشگری فعال جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی تمدنی و فرهنگی در شرق آسیاست.
دریاچه ارواح نوشهر همانند اسمش منظره‌ای ترسناک و در عین‌حال تماشایی دارد؛ منظره‌ای از درختان پوسیده‌ی مَمرَز و توسکا که سر از آب بیرون آورده‌اند و درختان سربه‌فلک کشیده‌‌ای که در فضای مه‌آلود اطراف دریاچه واقع شده‌اند. اهالی اطراف این دریاچه به دلیل فراوانی درختان ممرز آن، نامش را دریاچه ممرز گذاشته‌اند. عمر این دریاچه حدود 2.5 میلیون سال است و پوسیدگی درختان اطراف و داخل آن امری طبیعی است.
در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی در گورستان باستانی «سان جولیانو» در ایتالیا، یک مقبره دست‌نخورده از تمدن اتروری کشف شد؛ کشفی نادر و ارزشمند که نوری تازه بر آیین‌های تدفینی و ساختار اجتماعی این تمدن ۲۶۰۰ ساله می‌تاباند. این مقبره، با اشیای کامل و ساختار سالم، یکی از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی سال‌های اخیر در اروپا به‌شمار می‌رود.
Δ