آیا تا به حال شنیدهاید که قم یکی از کهنترین سکونتگاههای فلات ایران است؟ شهر قم، با جغرافیای منحصر به فرد و تاریخی غنی که به دوران ساسانیان بازمیگردد، مکانی است که هر ایرانی باید بیشتر دربارهاش بداند. در این نوشتار با گوشههای نهان و آشکار این شهر آشنا میشویم و جغرافیای خاص و جاهای دیدنی قم، که نقش مهمی در تاریخ ایران داشتهاند را معرفی خواهیم کرد.
شهر قم، در دوران پیش از اسلام محل سکونت اقوام ایرانی و زرتشتی بود و ممجان نامیده می شد. این شهر در شاهراه مواصلاتی و حمل و نقل ایران واقع شده و از یکسو رابط بین استانهای صنعتی ایران با تهران و از سویی دیگر رابط استانها و شهرهای جنوبی ایران با استانها و شهرهای شمالی است. این اهمیت منحصر به زمان حاضر نیست. در گذشته نیز قم به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه ابریشم دارای اهمیت ارتباطی بوده است.
قم در جنوب استان تهران، شمال استان اصفهان، شرق استان مرکزی و غرب استان سمنان واقع شده است. این شهر در یک منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده است. آب و هوای این شهر گرم و خشک است. مناطق شرقی، مرکزی و شمالی استان نیز پوشیده از بیابانهای وسیع است که بزرگترین آنها دشت مسیله است. ارتفاع این شهر از سطح دریا 928 متر است.
میانگین بیشترین میزان درجه حرارت 37 درجه سانتیگراد و میانگین کمترین میزان آن منفی دو درجه می باشد.
میزان متوسط بارندگی در این شهر سالیانه 105میلی لیتر می باشد.
به دو شیوه می توان از تهران به قم سفر کرد. اتوبوس های مسافربری در ترمینالی معروف به ترمینال جنوب شهر تهران یا ماشین شخصی از راه های سفر به قم است. قم فرودگاه بین المللی دارد که در حال حاضر فعال نیست. مسیر مونوریل نیز از تهران به سمت این شهر در حال ساخت است.
طبق سرشماری سال 1395 در ایران، شهر قم حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر جمعیت دارد. اقتصاد اهالی آن مبتنی بر کشاورزی، تولید قالی های ابریشمی، خدمات گردشگری در همجواری اماکن مذهبی می باشد.
استان قم تنوع معدنی زیادی دارد و سنگهای ساختمانی، نمک، گچ، گاز طبیعی و نفت مهمترین معادن استان هستند. کارگاههای مختلف گیوه چینی، آینه سازی، نمدمالی، تولید کفش، مبلسازی، تولید بخاری، آهنگری، حلوایی، صابون سازی، فرش دستباف (ابریشم)، متقال بافی و سوهانپزی اقتصاد قم را تشکیل می دهند.
سابقه این شهر به دوران ساسانی باز میگردد، اما مهمترین رویداد تاریخ در این شهر، اسلام آوردن مردم آن و پذیرش تشیع بود. آثاری که از دوران پیش از اسلام به دست آمده، اثبات میکند که شهر قم در عهد ساسانیان از شهرهای آباد و مهم بوده است.
از جمله اتفاقات مهمی که در قرون اولیه اسلام در قم رخ داده است، باید به مهاجرت و پناه آوردن بسیاری از علویان به این شهر و رسوخ عقاید شیعه امامیه در مردم آن اشاره کرد که سبب شد تا به تدریج به عنوان یکی از مراکز بزرگ تشیع در جهان شناخته شود. در دوران پهلوی، شهر مزبور مرکز مبارزه مذهبیون علیه حکومت پهلوی بود. این شهر در جریان انقلاب 1357 ایران نقشی محوری داشت.
شهر قم مرکز استان قم در جنوب استان تهران، شمال استان اصفهان، شرق استان مرکزی و غرب استان سمنان واقع شده است. موقعیت مکانی قم را در زیر مشاهده میکنید:
در این بررسی، شهر قم نه تنها به عنوان یک مرکز تاریخی و فرهنگی مطرح شد، بلکه به عنوان شاهدی بر تاریخ غنی و پیوسته ایرانیان از دوران باستان تا کنون نیز شناخته شد. تاثیر قم در تاریخ معاصر نشان دهنده نقش بیبدیل آن در شکلگیری هویت ایران است. پس از این مطالعه و بازدید از جاهای دیدنی قم، این شهر نه تنها به عنوان مقصدی تاریخی، بلکه به عنوان میراثی زنده در حافظه و فرهنگ ایرانی جای میگیرد.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، در سخنرانی خود در اجلاس وزرای گردشگری کشورهای عضو سازمان همکاریهای گردشگری، با تأکید بر بحران معنوی مدرنیته غربی و ظرفیت نجاتبخش مشرقزمین، گردشگری را پلی تمدنی برای گفتوگوی ملتها، احیای اعتماد جهانی و شکستن انحصار روایتها توصیف کرد.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، در دیدار با گائو ژینگ، معاون وزیر فرهنگ چین، با تأکید بر اشتراکات تمدنی ایران و چین، گفت: در قرن فرهنگ، ملل صاحب تمدن نقشآفریناند و ایران و چین میتوانند ستونهای اصلی نظم فرهنگی آسیامحور آینده باشند.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، با هدف حضور در اجلاس وزرای گردشگری و فرهنگ سازمان همکاری شانگهای، وارد شهر چینگدائو در جمهوری خلق چین شد؛ حضوری که نماد کنشگری فعال جمهوری اسلامی ایران در عرصه دیپلماسی تمدنی و فرهنگی در شرق آسیاست.
دریاچه ارواح نوشهر همانند اسمش منظرهای ترسناک و در عینحال تماشایی دارد؛ منظرهای از درختان پوسیدهی مَمرَز و توسکا که سر از آب بیرون آوردهاند و درختان سربهفلک کشیدهای که در فضای مهآلود اطراف دریاچه واقع شدهاند. اهالی اطراف این دریاچه به دلیل فراوانی درختان ممرز آن، نامش را دریاچه ممرز گذاشتهاند. عمر این دریاچه حدود 2.5 میلیون سال است و پوسیدگی درختان اطراف و داخل آن امری طبیعی است.
Δ