استاندار گیلان در دیدار با سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در جمهوری آذربایجان، با اشاره به جایگاه راهبردی مرز آستارا در کریدور بین‌المللی شمال–جنوب، خواستار تسریع در توسعه زیرساخت‌های این مرز برای ارتقای تعاملات تجاری و ترانزیتی بین دو کشور شد.
به‌گزارش میراث‌آریا، هادی حق‌شناس، روز دوشنبه ۱۹ خرداد در دیدار با مجتبی دمیرچی‌لو، سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در جمهوری آذربایجان با اشاره به ظرفیت‌های کم‌نظیر مرز آستارا اظهار کرد: این مرز، تنها گذرگاه زمینی، ریلی و دریایی ایران با جمهوری آذربایجان است و سال گذشته بیش از ۲ میلیون تردد و عبور روزانه ۵۰۰ کامیون از آن ثبت شده است.
استاندار گیلان بیان کرد: مرز آستارا قابلیت تبدیل‌شدن به یک قطب لجستیکی و ترانزیتی در منطقه قفقاز را دارد، اما دستیابی به این هدف، مستلزم توسعه فوری زیرساخت‌ها در حوزه‌های گمرکی، بارانداز، انبارداری، و حمل‌ونقل است.
نماینده عالی دولت در گیلان با اشاره به ظرفیت فعلی خط آهن آستارا اضافه کرد: روزانه ۳۵ واگن از این مرز وارد کشور می‌شود که پس از بارگیری، به مقصد باز می گردند؛با تکمیل خط ریلی رشت–آستارا، ظرفیت ریلی به صورت چشمگیری افزایش خواهد یافت.
او با تاکید بر نقش‌آفرینی استان گیلان در کریدور شمال–جنوب اظهار کرد: گیلان آمادگی دارد با هماهنگی وزارتخانه‌های مرتبط، نقش موثری در تحقق اهداف سیاست خارجی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران ایفا کند.
حق شناس خطاب به سفیر جمهوری اسلامی ایران در جمهوری آذربایجان بیان کرد: ماموریت شما در یکی از مهمترین مقاطع همکاری‌های ایران و آذربایجان آغاز شده و امید است در دوره مسئولیت شما، شاهد جهشی موثر در ارتقای تعاملات اقتصادی، فرهنگی و ترانزیتی باشیم.
در پایان این دیدار، مجتبی دمیرچی‌لو نیز با قدردانی از نگاه توسعه محور استان گیلان، بر آمادگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در باکو برای حمایت از پروژه‌های مرزی و ترانزیتی و تسهیل ارتباطات اقتصادی میان گیلان و جمهوری آذربایجان تاکید کرد
انتهای پیام/
گاهی یک نام، راز قرن‌ها را در خود پنهان می‌کند؛ معبد چغازنبیل، واژه‌ای که بسیاری در نگاه اول نمی‌توانند با مفهوم آن ارتباط برقرار کنند، در واقع از ترکیب دو واژه‌ی لری «چغا» (تپه) و «زنبیل» (سبد) ساخته شده است؛ اشاره‌ای به شکل این سازه شگفت‌انگیز که همانند سبدی عظیم از دل خاک سر برآورده است. این نیایشگاه باستانی، شاهکاری از تمدن ایلامی و از مهمترین جاهای دیدنی شوش است که در سال ۱۹۷۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد و در کنار بزرگ‌ترین گنجینه‌های تاریخی جهان قرار گرفت.
وقتی نام ایران در جهان باستان طنین‌انداز شد، نقطه‌ای بود که این قدرت را به تصویر کشید؛ تخت جمشید، میراثی که نه‌تنها نماد اقتدار هخامنشیان است، بلکه یادگاری از دوران طلایی معماری ایرانی به شمار می‌رود. این مجموعه باشکوه در سال ۱۹۷۹ به‌عنوان یکی از نخستین آثار ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد و هنوز، پس از ۲۵۰۰ سال، جلوه‌ای از نبوغ، هنر و سیاست است.
در قلب خوزستان تاریخی، شهری نهفته است که با ابتکار شگفت‌انگیزش، جهان را به تحسین واداشته؛ سیستم هیدرولیک تاریخی شوشتر، شاهکاری که مهندسی ایرانی را به اوج رساند. این مجموعه بی‌نظیر که در سال ۲۰۰۹ در فهرست آثار ایران در یونسکو ثبت شد، شامل سیزده سازه آبی است؛ از پل‌ها و آب‌بندها تا نهرهای دست‌کند، آسیاب‌های آبی و آبشارهای مصنوعی، همه در هماهنگی کامل، شبکه‌ای ایجاد کرده‌اند که قرن‌ها قبل از ظهور فناوری‌های مدرن، نمونه‌ای کم‌نظیر از هوشمندی و مهارت ایرانیان باستان را به نمایش گذاشت.
بادی سرد از دامنه‌های کوهستان می‌وزد، زنگ کهن کلیسا در سکوت طنین‌انداز می‌شود و سنگ‌های تیره، داستان هزار سال پیش را روایت می‌کنند. اینجا مجموعه آثار رهبانی ارامنه در شمال غربی ایران است؛ سه کلیسای تاریخی که میان قرن‌های هفتم تا چهاردهم میلادی ساخته شده‌اند و امروز در فهرست آثار ایران در یونسکو می‌درخشند. این مجموعه شاملقره‌کلیسا (تادئوس مقدس)، کلیسای استپانوس مقدس و کلیسای زور زور می‌شود.
Δ