طبق برنامه‌ریزی‌های ناسا، ایستگاه فضایی بین‌المللی تا سال ۲۰۳۰ به فعالیت خود ادامه خواهد داد و پس‌ازآن از رده خارج‌شده و ایستگاه‌های فضایی تجاری یا پلتفرم‌های مداری دیگری جایگزین آن خواهند شد.
غزال زیاری: ایستگاه فضایی بین‌المللی (International Space Station) (ISS) گران‌ترین سازه دست‌ساز بشر در فضاست که باشکوه خاصی پیوسته در مدار زمین می‌چرخد و مرکز مهمی برای تحقیقات علمی، همکاری‌های بین‌المللی و کاوش‌های فضایی به شمار می‌رود.
وسعت این سازه عظیم، به‌اندازه یک زمین فوتبال است و در فاصله ۳۷۰ تا ۴۶۰ کیلومتری و به‌طور متوسط در فاصله ۴۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار دارد و از نوامبر سال ۲۰۰۰ به شکل مداوم شاهد سکونت فضانوردان از کشورهای مختلف بوده است. این سازه عظیم، حدود ۱۰۸ متر طول، ۷۴ متر عرض و ۴۵ متر ارتفاع دارد و جرم آن حدود ۴۲۰ تن است.
ساخت‌وساز اصلی ایستگاه فضایی بین‌المللی بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ میلادی تکمیل شد و درواقع متعلق به یک کشور واحد نیست و نتیجه برنامه همکاری اروپا، آمریکا، روسیه، کانادا و ژاپن به شمار می‌رود.
این ایستگاه سالانه حدود ۳ میلیارد دلار برای عملیات ناسا هزینه در پی دارد که تقریباً یک‌سوم بودجه پروازهای فضایی انسانی است.
این مجموعه فضای قابل سکونت بیشتری در مقایسه با یک خانه ۶ خوابه معمولی دارد و ازنظر ابعاد با کابین یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ مقایسه می‌شود. ایستگاه فضایی بین‌المللی با سرعت بالایی (۲۸ هزار کیلومتر بر ساعت که معادل ده برابر سرعت یک گلوله روی زمین است) در حال حرکت است و در هر ۲۴ ساعت ۱۶ بار به دور زمین می‌چرخد؛ یعنی هر ۹۰ دقیقه یک دور کامل به دور زمین.
معمولاً تیمی بین‌المللی شامل هفت نفر در ایستگاه فضایی بین‌المللی در بازه‌های زمانی ۶ ماهه زندگی و کار می‌کنند و علاوه بر حضور فضانوردان حرفه‌ای، گاهی افراد در قالب برنامه‌های گردشگری فضایی به این ایستگاه می‌روند.
ایستگاه فضایی بین‌المللی یک ساختار ماژولار و چندبخشی متشکل از اجزای متعدد به‌هم‌پیوسته است که هر یک برای عملکردهای خاصی طراحی‌شده‌اند و به‌صورت جداگانه به فضا رفته‌اند.
جالب اینجاست که این اجزا تکه‌تکه به فضا برده شد و به‌تدریج در راهپیمایی‌های فضایی و رباتیک توسط فضانوردان سرهم‌بندی شده است. برخی از قطعات سنگین‌تر با شاتل فضایی ناسا حمل شده و قطعات سبک با موشک‌های یک‌بارمصرف به این بخش از مدار زمین رسیدند.
در آن زمان، ایستگاه فضایی به‌طور ایمن از مدار خارج خواهد شد تا از تبدیل اجزای آن به زباله‌های فضایی خطرناک ممانعت به عمل بیاید. طرح فعلی برای منهدم کردن ایستگاه فضایی، استفاده از یک فضاپیمای تخصصی برای هدایت ایستگاه فضایی بین‌المللی به نقطهٔ نمو (منطقه‌ای خالی از سکنه در اقیانوس آرام) است که بسیاری از فضاپیماهای ازکارافتاده به‌طور ایمن در آن دفع شده‌اند.
تدوین: آرزو مهرآبادی
۲۲۷۲۲۷
شرکت ایرباس با کسب مجوز برای تغییرات در بخش آوانیکس هواپیماهای خانواده A۳۲۰، در حال توسعه و گسترش فناوری «تاکسی‌بات» است؛ یک یدک‌کش هیبرید الکتریکی که به کمک آن هواپیما بدون نیاز به روشن شدن موتور، روی باند حرکت می‌کند و به این ترتیب مصرف سوخت و انتشار آلاینده‌ها به شدت کاهش می‌یابد.
ایلان ماسک، بنیانگذار اسپیسایکس، برنامهای نوآورانه برای استخراج دیاکسیدکربن (CO₂) از جو زمین و تبدیل آن به سوخت متان موشک معرفی کرد.
در حالی که بازار جهانی ایربادهای بی‌سیم (TWS) به دوران اوج خود رسیده است، گزارشی جدید از ادامه روند رشد این بازار تا سال ۲۰۲۸ خبر می‌دهد؛ رشدی که عمدتاً با تقاضای بازارهای نوظهور و افزایش سهم مدل‌های اقتصادی زیر ۵۰ دلار هدایت خواهد شد.
متا ویژگی جدیدی مبتنی بر هوش مصنوعی برای واتس‌اپ معرفی کرده که به کاربران امکان می‌دهد بدون نیاز به خواندن پیام‌ها، آن‌ها را مرور کنند، لذا کاربران این پیام‌رسان به‌جای خواندن پیام‌های خوانده‌نشده، قادر خواهند بود خلاصه‌ای که هوش مصنوعی نشانه‌گذاری کرده را بخوانند.
Δ