داستان زندگی بیتا فرهی در قالب کتابی با عنوان «بیتا؛ درختها ایستاده میمیرند» و به قلم یاسمن خلیلیفرد منتشر میشود.
به گزارش میراث آریا، یاسمن خلیلیفرد منتقد سینما و داستاننویس حوزه ادبیات، داستان بلندی را براساس زندگی بیتا فرهی هنرمند درگذشته سینمای ایران به رشته تحریر درآورده است که در آستانه سالگرد درگذشت این بازیگر از سوی نشر «نظر» منتشر خواهد شد.
ایده نگارش این کتاب که شامل بخشهایی ناگفته از زندگی خصوصی و حرفهای این بازیگر و آلبوم عکسی کامل از زندگی اوست، چند روز پس از فوت این بازیگر از سوی دخترش مهسا قریشی شکل گرفت و یاسمن خلیلیفرد که از دوستان نزدیک خانم فرهی نیز بود، نوشتن آن را آغاز کرد.
«بیتا؛ درختها ایستاده میمیرند» اثریست که با نقبی تاریخی برهههای مختلف زندگی بیتا فرهی را نه فقط به عنوان یک بازیگر بلکه از دوران کودکی، نوجوانی و پیش از بازیگر شدنش همسو با تحولات اجتماعی و تاریخی جامعه ایران به تصویر میکشد؛ زنی آوانگارد که در کوران تحولات اجتماعی زمانهاش با محدودیتها میجنگد و برای حفظ هویت و جایگاه اجتماعیاش با چالشهایی بیپایان مواجه است.
ایفای نقش در «هامون» که بسیاری آن را برخاسته از روح عصیانگر خود فرهی میدانستند، تحولی اساسی را در سینمای ایران ایجاد کرد و کتاب از منظری درونیتر شخصیت این هنرمند را واکاوی کرده است.
بسیاری از ناگفتههای زندگی این هنرمند پرآوازه در این داستان روایت میشوند و کتاب مذکور آلبوم تصویری کاملی از عکسهای نادیده خانوادگی و حرفهای او را در برمیگیرد و بخشی از اشعار دستنوشته او نیز مرتبط با موضوعات فصلهای مختلف کتاب در آن منتشر شدهاند.
نکتهای دیگر اینکه بیتا فرهی چند سال پیش از درگذشتش ایده نگارش داستان زندگیاش را در سر پرورانده بود که در نهایت با فوت او مهسا قریشی و یاسمن خلیلیفرد آن را به سرانجام رساندند.
یاسمن خلیلیفرد، کارشناس ارشد کارگردانی سینما از دانشگاه هنر تهران است و سابقه نگارش پنج کتاب از نشرهای چشمه، ققنوس و نظر را دارد با گردآوری اطلاعاتی که توسط فرزند زندهیاد فرهی، مهسا قریشی و دیگر دوستان و اعضای خانواده این هنرمند گردآوری شدهاند این اثر زندگینامهای را در قالب یک داستان بلند به رشته تحریر درآورده است.
قرار است این کتاب در روز دوم آذر ۱۴۰۳ در کتابفروشی «راوی» با حضور جمعی از هنرمندان و اهالی ادبیات رونمایی شود.
انتهای پیام/
دریاچه ارواح نوشهر همانند اسمش منظرهای ترسناک و در عینحال تماشایی دارد؛ منظرهای از درختان پوسیدهی مَمرَز و توسکا که سر از آب بیرون آوردهاند و درختان سربهفلک کشیدهای که در فضای مهآلود اطراف دریاچه واقع شدهاند. اهالی اطراف این دریاچه به دلیل فراوانی درختان ممرز آن، نامش را دریاچه ممرز گذاشتهاند. عمر این دریاچه حدود 2.5 میلیون سال است و پوسیدگی درختان اطراف و داخل آن امری طبیعی است.
در جریان کاوشهای باستانشناسی در گورستان باستانی «سان جولیانو» در ایتالیا، یک مقبره دستنخورده از تمدن اتروری کشف شد؛ کشفی نادر و ارزشمند که نوری تازه بر آیینهای تدفینی و ساختار اجتماعی این تمدن ۲۶۰۰ ساله میتاباند. این مقبره، با اشیای کامل و ساختار سالم، یکی از مهمترین یافتههای باستانشناسی سالهای اخیر در اروپا بهشمار میرود.
غار قوری قلعه یا قوری قلا که دیرینگی آن به دوره دوم زمینشناسی (مزوزوییک) برمیگردد، از بزرگترین غارهای آبی خاورمیانه و از جاهای دیدنی کرمانشاه محسوب میشود. این غار در منطقهای سرسبز و زیبا جای گرفته و از تالارهای باشکوه با سقفهای مملو از قندیلهای کوتاه و بلند آهکی و کریستالهای گوناگون و جویبارهای پرآب و هوایی مطبوع و خنک برخوردار است. در این نوشتار، معرفی غار قوری قلعه کرمانشاه را میخوانید.
دشت شیمبار یکی از جاذبههای طبیعی زیبایی است که در مرز بین دو استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری واقع شده است. به همین دلیل، آن را به نامهای دشت شیمبار چهارمحال و بختیاری و دشت شیمبار خوزستان میشناسیم.
Δ