موزه باستان شناسی جیرفت، موزهای تاریخی است که تمدن پنجهزارسالهی این شهرستان را در خود جای داده است و هماکنون از جاهای دیدنی جیرفت به شمار میرود. با تماشای آثار بهنمایش درآمده در این موزه میتوان با فرهنگ مردمان گذشته و شیوهی زندگی آنها بیشتر آشنا شد. در اینجا، سعی شده است تا حدودی به معرفی این بنای تاریخی و آثار به نمایش درآمده در آن پرداخته شود؛ اما بازدید از آن مسلماً تأثیر بهتری دارد.
کشف آثار چندین هزار سالهی جیرفت داستانی بسیار شنیدنی دارد. داستان از آنجا شروع شد که کشاورزی در یکی از مزارع خود در شهرستان جیرفت، مشغول شخمزدن زمین بود که کاسهای توجهش را جلب کرد. او زمین را کند و به گورستان پنجهزارسالهی جیرفت رسید.
با پیچیدن خبر کشف این آثار در روستا و باخبرشدن قاچاقچیان، آثار کشفشده به کشورهای همسایه قاچاق میشدند. این ماجرا بهمدت ۱ سال و نیم ادامه داشت؛ تا اینکه باستانشناسانی بهنام حمیده چوبک، برای کاوش تپهی تاریخی کنار صندل در مجاورت هلیلرود، به جیرفت مسافرت کرد و از ماجرای آثار کشفشده در روستا خبردار شد. او برای کاوش محوطهی تاریخی جیرفت، از باستانشناس معروف ساکن فرانسه، یوسف مجیدزاده، دعوت به عمل آورد و وظیفهی کاوش را به او سپرد.
با سفر آقای مجیدزاده به جیرفت، دست قاچاقچیان از این شهرستان کوتاه شد. او که کاوشگر اصلی این سایت بود، با تلاشهای مکررش موفق شد ۱۸ شیء تاریخی را از حراجی انگلستان پس بگیرد. این اشیا عبارتاند از: ۲ کوزه، ۵ جام، ۳ وزنه، ۱ ظرف باستانی، ۱ کاسهی با ارزش و ۶ گلدان.
موزه باستان شناسی جیرفت، ساختمانی سفیدرنگ با دو ستون بلند و باشکوه دارد که بهواسطهی چند پله میتوان به آن دسترسی پیدا کرد. در این موزه، ۱هزار قلم اشیای ارزشمند مشاهده میشوند که بیشتر آنها به هزارهی سوم قبل از میلاد مسیح و تعدادی نیز به دورهی پس از اسلام مربوط هستند.
از میان همۀ آثار، ۳۰۰ قلم از آنها ظروف سنگی تزیینشده با نقوش برجسته و گاه مرصعکاری هستند. در بسیاری از این ظروف نقش انسان و حیوان و موجودات افسانهای به کار رفته است.
گفتنی است، بیشتر ظروف سنگی موجود در این موزه با استفاده از سنگی بهنام «سنگ صابون» ساخته شده است؛ چراکه که مهمترین صنعت مردمان تمدن جیرفت کندهکاری روی صابون بوده است. در این کندهکاریها از تصاویری نظیر تصویر انسان، بز، گوسفند، نخل، مار و عقرب بیشتر بهره بردهاند. جالب توجه است که برخی از نقوش بهکاررفته روی ظروف، شامل نقش چندین حیوان درهمتنیده است که قرارگرفتن آنها در کنار هم نیاز به محاسبات پیچیدهی ریاضی دارد.
افزون بر آن، اشیای مختلف دیگری از جنس سنگ لاجورد نیز در این موزه وجود دارند. برای نمونه میتوان به این آثار اشاره کرد:
آنچه در نقوش آثار بهنمایش درآمده در موزه جلب توجه میکند، سنگنشانی چشم حیوانات و جانوران و انسان است؛ بهگونهای که چشم جانوران وحشی و گوشتخوار نظیر عقاب، مار، پلنگ و شیر بهصورت گِرد سنگنشانی شدهاند. در مقابل، چشم انسان و چشم جانوران اهلی و گیاهخوار، نظیر بز کوهی و گاو، بهصورت بیضی طراحی شدهاند.
افزون بر آن، در سنگنشانی چشمها از سنگ مرمر یا آهک سفید یا فیروزهایرنگ بهرهی زیادی بردهاند. البته در ترسیم چشم پلنگ، سفیدی چشم با استفاده از سنگی بهنام افرا و سیاهی آن با فیروزه انجام شده است.
جالب توجه است که در مواردی برخی از قسمتهای بدن یا لباس آثار سنگی نیز با سنگهای قیمتی کار شدهاند. همچنین، آویزی از سنگ فیروزه با اشکال مختلف هندسی دور گردن این نقوش مشاهده میشوند. به نظر میرسد که مردمان جیرفت در زمان گذشته، سنگهای قیمتی را بهعنوان طلسم محافظت از انسان در مسلطشدن بر مارها و سرنگونکردن حیوانات وحشی استفاده میکردند؛ چراکه این عمل هنوز هم در میان مردم جیرفت متداول است.
علیرغم آنچه ذکر شد، در موزه باستان شناسی جیرفت، اشیای دیگری نیز در معرض نمایش قرار دارند که برخی از آنها عبارتاند از:
از میان همهی تندیسهای موجود در موزه باستان شناسی جیرفت، تندیسی بهنام «انسان عقرب» بیشتر جلبتوجه میکند. «انسان عقرب»، تندیسی با سر انسان و دم عقرب است. این تندیس ازجمله معروفترین تندیسهای موجود در موزه به شمار میرود.
موزه باستان شناسی جیرفت، آثار مختلفی از تمدن پنجهزارسالهی جیرفت در خود جای داده است که گردشگران به آنها علاقهی زیادی دارند. به همین دلیل، گردشگران همواره با تورهای ایرانگردی به این شهرستان مسافرت میکنند. «دستی بر ایران»، ضمن معرفی این موزه و دیگر جاذبههای گردشگری جیرفت، شما را به رعایت اصول گردشگری مسئولانه فرامیخواند.
شهر جیرفت در جنوب استان کرمان واقع شده و موزه باستانشناسی آن در بلوار هلیل، پارک دلیری قرار دارد. موقعیت مکانی این موزه را در زیر میبینید:
برای پیداکردن پاسخ سایر سؤالهایتان، از طریق بخش دیدگاههای همین پست با ما در ارتباط باشید. ما در کوتاهترین زمان به پرسشهای شما پاسخ خواهیم داد.
مجسمههای مفرغی، تندیسها و سردیسهای مرمری بهشکل انسان و جانواران، اشیایی از جنس سنگ لاجورد، سفالهای منقوش و سفالهای ساده، ظروف سنگی تزیینشده با نقشهای برجسته یا مرصعکاری، اشیای کوچک مانند مهرههای مسطح و استوانهای ازجمله آثاری است که در موزه تمدن جیرفت نگهداری میشوند.
آثاری با قدمت بیش از پنج هزار سال، از هزارهی سوم قبل از میلاد مسیح تا زمانهای پس از آن، در این منطقه یافت شدهاند. قدمت برخی اشیا نیز به دورهی پس از اسلام برمیگردد.
تپههای باستانی کنار صندل، نخلستانهای جیرفت، منطقه شکار ممنوع جیرفت، روستا و آبشار دلفارد، آبشار آبسر و قلهی ۳هزارمتری گدار، برخی از جاذبههای طبیعی این منطقه هستند.
دریاچه ارواح نوشهر همانند اسمش منظرهای ترسناک و در عینحال تماشایی دارد؛ منظرهای از درختان پوسیدهی مَمرَز و توسکا که سر از آب بیرون آوردهاند و درختان سربهفلک کشیدهای که در فضای مهآلود اطراف دریاچه واقع شدهاند. اهالی اطراف این دریاچه به دلیل فراوانی درختان ممرز آن، نامش را دریاچه ممرز گذاشتهاند. عمر این دریاچه حدود 2.5 میلیون سال است و پوسیدگی درختان اطراف و داخل آن امری طبیعی است.
در جریان کاوشهای باستانشناسی در گورستان باستانی «سان جولیانو» در ایتالیا، یک مقبره دستنخورده از تمدن اتروری کشف شد؛ کشفی نادر و ارزشمند که نوری تازه بر آیینهای تدفینی و ساختار اجتماعی این تمدن ۲۶۰۰ ساله میتاباند. این مقبره، با اشیای کامل و ساختار سالم، یکی از مهمترین یافتههای باستانشناسی سالهای اخیر در اروپا بهشمار میرود.
غار قوری قلعه یا قوری قلا که دیرینگی آن به دوره دوم زمینشناسی (مزوزوییک) برمیگردد، از بزرگترین غارهای آبی خاورمیانه و از جاهای دیدنی کرمانشاه محسوب میشود. این غار در منطقهای سرسبز و زیبا جای گرفته و از تالارهای باشکوه با سقفهای مملو از قندیلهای کوتاه و بلند آهکی و کریستالهای گوناگون و جویبارهای پرآب و هوایی مطبوع و خنک برخوردار است. در این نوشتار، معرفی غار قوری قلعه کرمانشاه را میخوانید.
دشت شیمبار یکی از جاذبههای طبیعی زیبایی است که در مرز بین دو استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری واقع شده است. به همین دلیل، آن را به نامهای دشت شیمبار چهارمحال و بختیاری و دشت شیمبار خوزستان میشناسیم.
Δ