مستند «چریک پیر» (احسان صبوری) که درباره یکی از جانبازان دفاع مقدس است، با روایتی جدید برای حضور در نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» آماده میشود.
به گزارش میراثآریا، احسان صبوری که با مستند «آخرین خداحافظی» در هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور داشت، برای حضور «چریک پیر» در جشنواره هجدهم تلاش میکرد که این امر محقق نشد و فیلم برای حضور در جشنواره آماده نشد.
او در گفتوگو با خبرنگار میراثآریا درباره وضعیت این مستند که درباره یکی از جانبازان دفاع مقدس است که تقریبا در سالهای جنگ در منطقه حضور داشته است، گفت: اسم فیلم که به تهیهکنندگی قاسم قاسمی در حال تولید است، با توجه به تغییر خط روایی عوض خواهد شد و اسم جدیدی خواهد داشت اما در حال حاضر به جمعبندی خاصی نرسیدهایم.
صبوری ادامه داد: تمام تلاش ما این است که اولین اکران فیلم در نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» باشد. با وجود تمام مشکلات و سختیهایی که در کارهای دفاع مقدسی وجود دارد اما به لطف شهدا از کار راضی هستیم و قطعا بعد از اولین نمایش حرفهای زیادی درباره فیلم زده خواهد شد.
این مستندساز درباره دیگر کارهای خود توضیح داد: مشغول ضبط سریالی تلویزیونی هستیم که از محصولات سیما فیلم است و به امید خدا پاییز امسال از شبکههای ملی پخش خواهد شد. همزمان مراحل پیش تولید فیلم کوتاه داستانی خودم را هم پشت سر میگذارم که این فیلم کوتاه بر اساس واقعیت است و به حادثه سقوط بالگرد ریاست جمهوری و تلاش موتورسواران ورزقان برای یافتن بالگرد می پردازد.
او درباره اوضاع و احوال سینمای مستند بیان کرد: با توجه به هزینههای بالای تولید و نبود حمایت از سینمای مستند اصلا حال و روز خوبی ندارد و بسیاری از دوستان و همکاران دچار سرخوردگی شدند و چه بسا در سالهای آینده اگر به همین شکل ادامه پیدا کند بسیاری از آنها دست از ساختن فیلم برداشته و برای همیشه از سینما خداحافظی کنند.
صبوری در پایان درباره معرفی چند مستند مطرح کرد: مستندهای خوبی در ذهن دارم که برای معرفی چند اثر میتوانم به مستندهای «فرشتهها»، «پورزال»، «در پناه نیزار» و «حلقه و کلاف» اشاره کنم.
انتهای پیام/
مدیر کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی از چاپ ویرایش جدید کتاب فرنشستگان این اداره کل خبر داد.
«مسعود سپهری نیا» خبرنگار خبرگزاری میراث آریا در گزارشی از شهر تبریز به سراغ آیین خاص عزاداری «شاخسی واخسی» رفت. شاخسِی واخسِی (مخفف: شاه حسین، وای حسین) یا مراسم شاهحسینگویان، از آیینهای عزاداری در ماه محرم در میان ترکزبانان است. این مراسم در نواحی از آذربایجان و اردبیل، تبریز و سایر مناطق ترکزبان شمالغرب ایران برگزار میگردد. در این مراسم گروهی چوب به دست (یا بدون چوب با ضربه پا)، با حرکاتی هماهنگ (بالا و پایین آوردن چوبها)، عبارت شاخسی واخسی که تداعیکننده عبارت شاهحسین وایحسین است را تکرار میکنند. از این آیین بهعنوان یکی از هویتهای تاریخی تبریز یاد کردهاند که قدمتش به دوران صفویان برمیگردد. به گفته برخی، این حرکت اولین بار توسط دسته نظامی قزلباشها در زمان شاه اسماعیل صفوی انجام گرفت.
محله تاریخی چهلاختران در شهر مقدس قم، فراتر از کوچهها و خانههای قدیمیاش، حامل یک شناسنامه زنده از آیینهای دینی شیعه است؛ آیینی که در قالب هیأتی مردمی؛ اما ریشهدار، با عنوان «هیأت چهلاختران» هر سال در محرم، به ویژه روز عاشورا، قله شکوه و معنای خود را آشکار میسازد. این هیأت که با شماره ۱۵۰۰ در فهرست ملی میراثفرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده، نه تنها یکی از قدیمیترین دستههای عزاداری قم؛ بلکه نمادی از پیوند دین، هویت و حافظه جمعی مردم این منطقه است.
شب پنجم محرم مردم تبریز در هیئت عزادارن پابوسان حضرت علی اکبر(ع) محله طالقانی تبریز شرکت کرده و برای سید و سالار شهیدان عزاداری کردند.
Δ