باستانشناسان موزۀ شهر برنو در جمهوری چک، قطعهای شگفتانگیز از زره برنزی را کشف کردهاند که قدمت آن به حدود ۱۲۰۰ پیش از میلاد بازمیگردد، همان دورهای که با افسانهی جنگ تروی در ادبیات یونانی مرتبط است.
بهگزارش میراث آریا، باستانشناسان در جمهوری چک موفق به کشف زرهای برنزی با قدمتی بالغ بر ۳۲۰۰ سال شدند که به دوران افسانهای جنگ تروی بازمیگردد. این یافته کمنظیر که در جنوب منطقه موراویا بهدست آمده، در نوع خود دومین نمونه کشفشده در این کشور محسوب میشود.
این زره که بهصورت قطعهای تاخورده و مدفون همراه با اشیایی نظیر نیزه، داس و ابزارهای فلزی دیگر یافت شده، بخشی از کاوشهای سال ۲۰۲۳ بود و با استفاده از فناوریهای اسکن سهبعدی بهصورت دیجیتالی بازسازی شد. نتایج بازسازی نشان داد که این قطعه بخشی از سینهبند یک زره کامل بوده و احتمالاً متعلق به یک جنگجوی نخبه عصر برنز است. بر روی سطح این زره، نقوشی همچون خورشید و الگوهای مثلثی دیده میشود که شباهت زیادی به سبکهای تزئینی همدوره در غرب اروپا، از جمله در فرانسه، دارد.
بر اساس مطالعات انجامشده، اشیای همراه این زره بهطور عمدی شکسته و دفن شدهاند، نشانهای از اجرای مراسمی آیینی در فرهنگ موسوم به Urnfield که در آن دوران بر منطقه حاکم بوده است. این کشف نهتنها گواهی از پیشرفت صنایع فلزی و هنر تزئینی آن دوران است، بلکه ارتباط فرهنگی و احتمالی بین جوامع اروپای مرکزی و حوضه مدیترانه را نیز مطرح میکند. کارشناسان بر اهمیت بالای این کشف در درک ساختارهای اجتماعی، نظامی و آیینی در اواخر عصر برنز تأکید کردهاند و قرار است این قطعه بهزودی در موزهای در شهر برنو به نمایش گذاشته شود.
با توجه به تاریخ ۱۲۰۰ پیش از میلاد، این زره به دوران اوج افسانههای همدور جنگ تروی تعلق دارد، زمانی که پوشش فلزی تنها در اختیار طبقات جنگجوی نخبه بوده و ساخت آن نیازمند مهارت و منابع فراوان بوده است. همراه با زره، اشیایی مانند نیزه و داس موجود بوده که نشاندهنده آیینهای آبرومندانه دفن و تقدیم است، نه صرفا باقیمانده نبرد یا استفاده روزمره.
این کشف در کنار یافتههای مشابه در دیگر نقاط اروپا، چشمانداز تازهای از شبکههای فرهنگی، آیینی و نظامی عصر برنز ترسیم میکند. پژوهشگران امیدوارند با ادامه کاوشها و تحلیلهای تکمیلی، بتوانند ارتباطات فرامنطقهای و نقش جنگجویان نخبه در تحولات آن دوران را بهتر شناسایی کنند. نمایش عمومی این زره نیز میتواند گامی مؤثر در معرفی میراث کمترشناختهشده اروپای مرکزی به مخاطبان جهانی باشد.
انتهای پیام/
باغ های ایرانی، این بهشتهای زمینی که روح و هنر ایرانی را در آغوش سبز خود جا دادهاند، تنها فضایی برای آرامش نیستند؛ آنها نماد شکوه وفلسفه زندگی گذشتگان هستند. در سال ۲۰۱۱ میلادی، نُه باغ ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شدند؛ باغهایی که نهتنها تاریخ ایران، بلکه هنر باغسازی جهان را از هند تا اسپانیا تحتتأثیر قرار دادهاند.
آیا میدانستید وسیعترین بازار سرپوشیده جهان درست در قلب تبریز قرار دارد؟ جایی که صدای چکش مسگران با عطر ادویهها در هم میآمیزد و هر گذرگاهش، قصهای از صدها سال تجارت و فرهنگ ایرانی روایت میکند. اینجا بازار تاریخی تبریز است؛ بازاری که در سال ۲۰۱۰ بهعنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد و امروز، یکی از مهمترین جاهای دیدنی تبریز به شمار میرود.
در قلب شهر گنبد کاووس، بر بلندای دشتهای وسیع استان گلستان، بنایی شگفتانگیز چشم هر رهگذری را خیره میکند؛ برج گنبد قابوس، بلندترین برج آجری جهان و یکی از مهمترین جاهای دیدنی گنبد کاووس که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. این برج تاریخی که در قرن دهم میلادی به فرمان قابوس بن وشمگیر، حاکم دانشدوست و هنرپرور سلسله زیاریان ساخته شد، شاهکاری بینظیر از معماری ایرانی است که پس از بیش از هزار سال، همچنان استوار بر آسمان خراشیده است.
در قلب شهر اصفهان ، بنایی شگفتانگیز قرار دارد که قرنهاست نماد هنر و ایمان ایرانیان است؛ مسجد جامع اصفهان یا همان مسجد جمعه معروف به مسجد جامع عتیق. شاهکاری بیبدیل که نهتنها یکی از مهمترین جاهای دیدنی اصفهان به شمار میرود، بلکه در سال ۲۰۱۲ میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز ثبت شده است.
Δ