انیمیشن‌های «آتل»، «باگ» و «روز امتحان» دوشنبه ۱۳ مردادماه در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی نمایش داده می‌شوند.
به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، انیمیشن «آتل» ساخته مهدی صدیقی، انمیمیشن «باگ» ساخته علی معصومی و انیمیشن «روز امتحان» ساخته متین نخل‌احمدی روز دوشنبه ۱۳ مردادماه ساعت ۱۴ در سالن نمایش مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی اکران می‌شوند.
انیمیشن «آتل» درباره راننده‌ای است که در جاده خاکی به کمک بازوی مکانیکی که روی کامیون قرار دارد، در حال تعویض تیرهای چراغ برق چوبی قدیمی با تیرهای بتنی جدید است. او با پرنده‌ای که روی یکی از تیرهای چوبی لانه دارد، درگیر می‌شود.
انیمیشن کوتاه «باگ» درباره تأثیرپذیری کودکان از واکنش‌های مختلف پدر و مادر به اتفاقات طبیعی است. رفتار و واکنش‌هایی که می‌تواند در شکل‌گیری شخصیت و رفتار کودکان در ادامه زندگی‌شان مؤثر باشد.
انیمیشن «روز امتحان» در مورد شخصیتی به نام ویکی که در روز تولد ۱۲ سالگی اش از یک امتحان دولتی مرموز باخبر می شود که پدر همیشه مضطربش سعی داشته این موضوع را از او مخفی کند.
این انیمیشن‌ها تولید مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی هستند و تماشای آنها برای علاقه‌مندان آزاد و رایگان است.
انتهای پیام/
اربعین، چهل روز پس از عاشورا، نه پایان یک ماجرا که آغاز جریانی ابدی است؛ جریانی که از دشت خون‌رنگ کربلا برخاست و تا ابد در قلب تاریخ می‌تپد. اربعین، روزی است که خورشید عشق حسین(ع) از پس پرده خون و غربت، دوباره در آسمان بشریت طلوع کرد.
آنجا که سنگ‌های سیاه و سفید قره‌کلیسا با تاریخ و ایمان درآمیخته‌اند، آیینی جریان دارد که قرن‌هاست پایدار مانده است. زیارت ارامنه در کلیسای تادئوس مقدس نه‌تنها یک مراسم مذهبی، بلکه میراثی زنده از همزیستی فرهنگی در شمال‌غرب ایران است. این مراسم با شکوه، هر ساله در تابستان با حضور هزاران زائر برگزار می‌شود و روح معنویت را در فضای این کلیسای باستانی زنده می‌کند.
ساز دوتار، قصه‌گوست؛ نه با واژه، بلکه با زخمه‌هایی که از دل تاریخ برمی‌آید. این ساز دو سیمی، صدایی دارد که سال‌هاست در کوهستان‌های خراسان و دشت‌های ترکمنستان طنین‌انداز است. برای مردمانش، دوتار تنها یک ابزار موسیقی نیست؛ زبان خاطره‌ها، روایت اسطوره‌ها و همراه لحظه‌های تنهایی است.
هر سازی که از دل تاریخ برمی‌خیزد، حامل یک فرهنگ است؛ و کمانچه، ساز قصه‌گوی ایران است. قرن‌ها پیش، صدای کمانچه در تالارهای دربار صفوی و قاجار طنین‌انداز بود؛ سازی که نه‌تنها روح موسیقی سنتی ایرانی را شکل داد، بلکه در کنار آواز، روایتگر داستان ملت شد. این ساز که در دسته سازهای زهی و آرشه‌ای جای می‌گیرد، هنوز هم در دل موسیقی نواحی و موسیقی کلاسیک ایرانی حضوری پررنگ دارد.
Δ