بازیگر محبوب سینما و تلویزیون، نوروز را یکی از ماندگارترین لحظات زندگی‌اش می‌داند و می‌گوید: زیبایی مراسم نوروز و سیزده‌بدر، همیشه یادآور روزهایی است که طبیعت و خانواده در کنار هم معنا پیدا می‌کردند.
فرهاد آئیش، هنرمند برجسته سینمای ایران که اصالتاً اهل شهر کوچک و تاریخی عقدا و زاده شمیران است و دوران کودکی خود را در زیبایی‌های طبیعی شمیران گذرانده، در گفت‌وگوی ویژه نوروزی با میراث‌آریا چنین گفت: نوروز برای من فقط یک جشن و آغاز فصل تازه نیست؛ یک روزنه به خاطراتی است که در دل طبیعت در کنار خانواده به بهترین شکل شکل گرفته‌اند. زادگاهم، عقدا، با تاریخ و سادگی‌اش مرا به ریشه‌هایم بازمی‌گرداند و شمیران، جانی دوباره در من می‌دمد، زیرا کودکی‌ام در کوچه‌های پر از قصه و باغ‌های شمیران رقم خورده است.
آئیش با اشاره به رسم‌های زیبای سیزده‌بدر در عقدا و شمیران اضافه کرد: در روز ۱۳ بدر، همه چیز رنگ دیگری داشت. از بوی عطر سبزه و گل‌ها گرفته تا دورهمی‌های خانوادگی که همگی در طبیعت جمع می‌شدند.
وی ادامه داد: سیزده‌بدر برای ما فقط یک روز نبود؛ یک جشن واقعی طبیعت بود. یاد دارم بچه‌ها با شیطنت‌هایشان در کوچه‌ها و دشت‌ها می‌دویدند یا بادبادک‌های رنگارنگ می‌ساختند؛ بزرگ‌ترها با خوراکی‌های ساده و دلچسب دور سفره‌های طبیعت جمع می‌شدند و می‌خندیدند. این شیوه زندگی و لذت بردن از لحظه‌ها، یک درس ارزشمند برای همه ما بود.
فرهاد آئیش با اشاره به اهمیت سنت‌های نوروزی اظهار کرد: نوروز، با تمام آیین‌هایش، یک نوع بازگشت به اصل زندگی است. سفره هفت‌سین در خانه‌های ما، با عطر سنجد و سبزه و شیرینی‌های خانگی، همیشه نماد امید بود. برای من، نوروز بهانه‌ای برای زنده شدن حس همدلی بین آدم‌ها و حضور در کنار خانواده بود.
بازیگر سینما و تلویزیون درباره پیوند میان طبیعت و سیزده‌بدر گفت: طبیعت ایران در روز ۱۳ بدر، تجلی روح زندگی است. عقدا با دشت‌های فراخ و هوای پاکش همیشه جایگاه خاصی برای مراسم این روز داشت. در شمیران نیز حس زنده بودن بیشتر بود، مخصوصاً وقتی کوچه‌باغ‌های پر از درخت دیگر به بیداری بهار پاسخ می‌دادند.
او با اشاره به غذاهای خاطره‌انگیز این روز افزود: برای من، برخی خوراکی‌ها همیشه با سیزده بدر گره خورده‌اند. کاهو و سکنجبین، آلوچه‌های تازه و نان‌های محلی که مادران و مادربزرگان در شمیران برای این روز آماده می‌کردند، همیشه در ذهنم ماندگارند.
فرهاد آئیش در پایان تأکید کرد: سیزده بدر یک یادآوری است، یک بازگشت به ریشه‌ها، به طبیعت و به اصالت زندگی ساده. از همه ایرانیان دعوت می‌کنم در نوروز و ۱۳ بدر، لحظه‌هایی ناب در کنار خانواده و طبیعت ایران بسازند، زیرا این روزها از زیباترین گنجینه‌های فرهنگی ما هستند.
انتهای پیام/
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی از چاپ ویرایش جدید کتاب فرنشستگان این اداره کل خبر داد.
«مسعود سپهری نیا» خبرنگار خبرگزاری میراث آریا در گزارشی از شهر تبریز به سراغ آیین خاص عزاداری «شاخسی واخسی» رفت. شاخسِی واخسِی (مخفف: شاه حسین، وای حسین) یا مراسم شاه‌حسین‌گویان، از آیین‌های عزاداری در ماه محرم در میان ترک‌زبانان است. این مراسم در نواحی از آذربایجان و اردبیل، تبریز و سایر مناطق ترک‌زبان شمال‌غرب ایران برگزار می‌گردد. در این مراسم گروهی چوب به دست (یا بدون چوب با ضربه پا)، با حرکاتی هماهنگ (بالا و پایین آوردن چوب‌ها)، عبارت شاخسی واخسی که تداعی‌کننده عبارت شاه‌حسین وای‌حسین است را تکرار می‌کنند. از این آیین به‌عنوان یکی از هویت‌های تاریخی تبریز یاد کرده‌اند که قدمتش به دوران صفویان برمی‌گردد. به گفته برخی، این حرکت اولین بار توسط دسته نظامی قزلباش‌ها در زمان شاه اسماعیل صفوی انجام گرفت.
محله تاریخی چهل‌اختران در شهر مقدس قم، فراتر از کوچه‌ها و خانه‌های قدیمی‌اش، حامل یک شناسنامه زنده از آیین‌های دینی شیعه است؛ آیینی که در قالب هیأتی مردمی؛ اما ریشه‌دار، با عنوان «هیأت چهل‌اختران» هر سال در محرم، به ویژه روز عاشورا، قله شکوه و معنای خود را آشکار می‌سازد. این هیأت که با شماره ۱۵۰۰ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده، نه تنها یکی از قدیمی‌ترین دسته‌های عزاداری قم؛ بلکه نمادی از پیوند دین، هویت و حافظه جمعی مردم این منطقه است.
شب پنجم محرم مردم تبریز در هیئت عزادارن پابوسان حضرت علی اکبر(ع) محله طالقانی تبریز شرکت کرده و برای سید و سالار شهیدان عزاداری کردند.
Δ