بنای تاریخی موزه آب یزد در خانه کلاهدوزها از جاهای دیدنی یزد است که گردشگران را با روشهای کهن نگهداری آب و بهرهبرداری از قناتها و کاریزها آشنا میکند. شهر یزد جزو نخستین شهرهای خشتی جهان است که در منطقه کویری قرار دارد. بهدلیل خشکی هوا و باران اندک در مناطق کویری، آب از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار است. به همین مناسبت، این موزه در سال ۱۳۷۹ خورشیدی، همزمان با برگزاری همایش قنات در یزد به بهرهبرداری رسید.
این بنا در قرن نوزدهم میلادی (اواخر دوره قاجار) و توسط تاجر معروفی به نام حاج علی اکبر کلاهدوز در شهر یزد بنا شده است. این خانه از جهت معماری جزو خانه های حجابدار است و دارای اندرونی و بیرونی است. زیر بنای ساختمان حدود ۷۲۰ مربع است و در ۵ طبقه ساخته شده است. در زیر به ترتیب و از پایین ترین زیرزمین، به شرح هر کدام از طبقات می پردازیم:
از طبقه اول این بنا انشعاب دو رود رحیم آباد و زارچ عبور می کنند. دیرینگی قنات زارچ به ۲۰۰۰ سال پیش بر می گردد. این قنات که ۷۵ متر طول دارد، همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد.
این طبقه که در عمق ۱۰ متری زمین قرار دارد به شکل هشت ضلعی ساخته شده است. به دلیل فضای مناسب طبقه دوم و دمای ثابت آن، محل مناسبی برای نگهداری مواد غذایی است.
در این طبقه حوضی وجود دارد که به دلیل پرشدن مداوم آن با آب قنات همیشه سرد و خنک است. این مکان در حقیقت پایاب یا سرداب خانه به حساب می آید. پایاب به مکانی گفته می شود که آب قنات از آن عبور می کند.
در سقف طبقه دوم موزه آب یزد یک سبد چوبی آویزان شده است. روی این سبد مواد غذایی از قبیل پنیر و روغن قرار می گرفت. در زیر این سبد چند قلاب وجود دارد که برای آویزان کردن گوشت مورد استفاده قرار داشته است. این مکان نسبت به حیاط خانه ۲۰ درجه سردتر بوده است به همین دلیل برای نگهداری مواد غذایی مناسب است.
این طبقه در حقیقت زیر زمین خانه کلاهدوزها محسوب می شود. اتاق ها و دالان های متعددی در این قسمت وجود دارند. این طبقه از خانه در روزهای گرم تابستان محل سکونت اهالی منزل بوده است.
طبقه هم کف خانه کلاهدوزها محسوب می شود. این طبقه دارای بخش های مختلف است. اتاق پنج دری، اتاق بادگیر، تالار، پنجره های ارسی (تزیین شده با شیشه های رنگی زیبا)، آشپزخانه، آب انبار و محل زندگی خدمه در طبقه همکف قرار دارند. همچنین در این طبقه از موزه آب یزد حیاطی تعبیه شده است که دو حوض آب در میانه آن مشاهده می شود.
تزیینات این طبقه از قبیل مقرنس کاری ها، گچ بری ها و آیینه کاری ها بسیار حائز اهمیت هستند. گچ بری هایی با نقوش گیاهان و پرندگان زینت بخش این طبقه هستند.
پشت بام منزل محسوب می شود و چاه خانه ای در این محل وجود دارد. با استفاده از چرخ چاه این طبقه از چاه های معروف چهل گز آب بالا می کشیدند. آب چاه چهل گز برای آشامیدن و نظافت مناسب است. آب به دست آمده از چاه در آب انبار موجود در طبقه همکف ذخیره می شود.
در سال ۱۳۷۸ خورشیدی، شخصی به نام علی اصغر سمسار یزدی ایده ای را در خصوص تبدیل خانه کلاهدوزها به موزه آب مطرح کرد. این ایده یک سال بعد عملی شد و خانه کلاهدوزها تبدیل به موزه ای شد تا اشیای مختلفی در آن در معرض نمایش گذاشته شود. نکات مطرح شده توسط ایشان بدین شرح است:
هم اکنون موزه آب یزد در خانه کلاهدوزها دایر است و حدود ۲۰۰ شی در آن نگهداری می شوند. تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در موزه عبارتند از: وسایل کندن قنات، اسناد و مدارک حفر قنات، وسایل تامین روشنایی، وسایل تامین و حمل آب (کوزه، مشربه، چرخ چاه، مشک)، وسایل تقسیم آب (طاس و سرجه) و وسایل استفاده از انرژی آب (آسیاب). این اشیا که در موزه نگهداری می شوند از جنس مس،برنج، شیشه و سفال هستند.
قدیمی ترین وسایل روشنایی که در قنات مورد استفاده قرار داشته اند، چراغ های روغن سوز هستند. این چراغها هم اکنون در موزه آب یزد نگهداری می شوند. چراغ روغن سوز دارای یک فیتیله پنبه ای و یک مخزن می باشد.
چراغ های دیگری به نام چراغ کاربید در این موزه وجود دارند که از سنگ سفید رنگی شبیه آهک به نام سنگ کاربید ساخته شده اند.
از وسایل دیگر نگهداری شده در موزه، می توان ساعت آبی را نام برد که نام قدیمی آن دستگاه سبوکشی است. این ساعت در حقیقت یک وسیله زمان سنج می باشد که در گذشته مورد استفاده قرار داشته است.
این وسیله یک ظرف مسی است که سوراخی در کف آن وجود دارد. زمانی که این کاسه داخل آب قرار می گیرد، کم کم آب از سوراخ کف ظرف وارد آن می شود. برای کاسه پر، واحدی به نام سبو در نظر می گیرند. این ساعت جزو اولین ساعت آبی دنیا به شمار می رود.
اشیای موجود در موزه آب نشانگر میزان نبوغ و نوآوری نیاکان ما و اصرار آنها در حفظ و ادامه حیات در مناطق میانی فلات ایران هستند. بازدید از این موزه، شما را با حاصل تلاش و سبک زندگی پیشینیان مان آشنا می سازد.
خانه کلاهدوزها، خانه ای زیبا در شهر یزد است. عبور قنات هایی از قبیل زارچ از این خانه باعث شده است که کاربری این خانه به موزه آب تغییر پیدا کند. موزه آب با هدف نشان دادن اهمیت آب در مناطق کویری، همه ساله میزبان گردشگران داخلی و خارجی است.
اگر با تورهای ایرانگردی یا به صورت شخصی به یزد مسافرت کردید، بازدید از موزه آب یزد را از دست ندهید. “دستی بر ایران” با معرفی جاذبه های گردشگری شهرهای مختلف شما را به بازدید از موزه آب یزد دعوت می کند.
این موزه در شهر یزد به نشانی خیابان امام، شمال میدان امیر چخماق، خیابان قیام برقرار است. موقعیت مکانی آن را در نقشه زیر میبینید:
اگر درباره متن حاضر پرسشی داشتید، از طریق بخش دیدگاههای همین پست با ما در ارتباط باشید. ما در کوتاهترین زمان به شما پاسخ خواهیم داد.
قدمت موزه آب یزد به چه زمانی برمیگردد؟
موزه آب یزد را در بنای تاریخی خانه کلاهدوزها برپا کردهاند که در زمان قاجار ساخته شده است و بیش از ۱۳۰ سال قدمت دارد.
کدام ویژگی معماری خانه کلاهدوزها در خور اهمیت است؟
سه طبقه از این بنای تاریخی یزد در زیر زمین ساخته شده، یک طبقهی همکف دارد و طبقه پنجم آن پشتبام منزل محسوب میشود. این سبک معماری بر اساس وضعیت اقلیمی یزد و گرمای هوا طراحی شده و سازوکاری برای خنک نگهداشتن فضای خانه بوده است.
ساحل درک چابهار که در تلاقی دریا با کویر قرار دارد، یکی از سواحل زیبای جنوب کشورمان در استان سیستان و بلوچستان به شمار میرود. این ساحل شش کیلومتری از جاهای دیدنی چابهار است که ترکیبی از چهار نوع ساحل شنی، ماسهای، صخرهای و مرجانی را باهم دارد. تک درخت نخل آنجا نیز که نماد ساحل است، با زیبایی هرچه تمام قد برافراشته است.
یکی از جذابترین جاهای دیدنی اهواز در نزدیکی رود کارون، خانه ماپار است؛ بنایی قدیمی با حیاطی زیبا که از نمادهای معماری خوزستان محسوب میشود. خانه ماپار اهواز با نظارت سازمان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۰ خورشیدی به ثبت ملی ایران رسید و بازسازی شد. امروزه نیز محلی دلنشین برای گردشگران است تا زمانی را در کنار نخل خمیده و زیبای آن به استراحت بگذرانند و از نوشیدنیهای سنتی شربتخانه ماپار میل کنند. در این نوشتار، به معرفی این خانه تاریخی اهواز، تاریخچه و جاذبههای آن میپردازیم.
روستای ماخونیک از جاهای دیدنی بیرجند و از جمله روستاهای دورافتاده در یکی از مناطق کوهستانی استان خراسان جنوبی است که بیشتر مردم آنجا قد کوتاهی دارند. خانههای افراد این روستا کوچک و کم ارتفاع است. قوت غالب آنان تا قبل از سال 1370 خورشیدی، بیشتر محدود به چغندر و شلغم بود. آداب و رسوم آنها مثل تماشا نکردن تلویزیون، نکشیدن سیگار ، مهاجرت نکردن به شهر و مراجعه به ریش سفید برای حل اختلافاتشان نیز درخور توجه است.
سفر به مشهد همیشه برای زائران امام رضا(ع) جذابیت زیاد و حال و هوای دیگری دارد؛ اما اگر این سفر با قطار انجام شود، راحتتر و لذتبخشتر خواهد بود. مسیر ریلی تهران تا مشهد یکی از پررفتوآمدترین خطوط راهآهن کشور است که روزانه میزبان تعداد زیادی قطار مسافربری است.
Δ