باران پاییزی به آرامی بر پیکر تاریخی مدرسه تقوی در شهر کهن استرآباد می‌بارد؛ صدای چکیدن قطرات از شاخه‌های خیس درختان و انعکاس آب بر سنگ‌فرش‌های قدیمی، تلفیقی از زیبایی طبیعت و اصالت معماری ایرانی را به تصویر می‌کشد. این کلیپ شما را به دل لحظه‌هایی می‌برد که تاریخ و طبیعت دست در دست هم، جادویی فراموش‌نشدنی خلق کرده‌اند.
دریافت 203 MB
انتهای پیام/
مدیر کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی از چاپ ویرایش جدید کتاب فرنشستگان این اداره کل خبر داد.
«مسعود سپهری نیا» خبرنگار خبرگزاری میراث آریا در گزارشی از شهر تبریز به سراغ آیین خاص عزاداری «شاخسی واخسی» رفت. شاخسِی واخسِی (مخفف: شاه حسین، وای حسین) یا مراسم شاه‌حسین‌گویان، از آیین‌های عزاداری در ماه محرم در میان ترک‌زبانان است. این مراسم در نواحی از آذربایجان و اردبیل، تبریز و سایر مناطق ترک‌زبان شمال‌غرب ایران برگزار می‌گردد. در این مراسم گروهی چوب به دست (یا بدون چوب با ضربه پا)، با حرکاتی هماهنگ (بالا و پایین آوردن چوب‌ها)، عبارت شاخسی واخسی که تداعی‌کننده عبارت شاه‌حسین وای‌حسین است را تکرار می‌کنند. از این آیین به‌عنوان یکی از هویت‌های تاریخی تبریز یاد کرده‌اند که قدمتش به دوران صفویان برمی‌گردد. به گفته برخی، این حرکت اولین بار توسط دسته نظامی قزلباش‌ها در زمان شاه اسماعیل صفوی انجام گرفت.
محله تاریخی چهل‌اختران در شهر مقدس قم، فراتر از کوچه‌ها و خانه‌های قدیمی‌اش، حامل یک شناسنامه زنده از آیین‌های دینی شیعه است؛ آیینی که در قالب هیأتی مردمی؛ اما ریشه‌دار، با عنوان «هیأت چهل‌اختران» هر سال در محرم، به ویژه روز عاشورا، قله شکوه و معنای خود را آشکار می‌سازد. این هیأت که با شماره ۱۵۰۰ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس کشور به ثبت رسیده، نه تنها یکی از قدیمی‌ترین دسته‌های عزاداری قم؛ بلکه نمادی از پیوند دین، هویت و حافظه جمعی مردم این منطقه است.
شب پنجم محرم مردم تبریز در هیئت عزادارن پابوسان حضرت علی اکبر(ع) محله طالقانی تبریز شرکت کرده و برای سید و سالار شهیدان عزاداری کردند.
Δ